حدیث

امام باقر و امام صادق علیهما السلام:
تنها آن مقدار از نمازت بهره توست که با توجّه قلبی همراه باشد. پس، اگر کسی در همه نماز سهو کند (حواسش بکلّی پرت باشد) یا از ادای آن #غفلت ورزد (به وقت نگزارد) آن نماز مچاله شده و به صورت صاحبش زده می ‏شود .

مَا لَکَ مِنْ صَلَاتِکَ إِلَّا مَا أَقْبَلْتَ عَلَیْهِ فِیهَا فَإِنْ أَوْهَمَهَا کُلَّهَا أَوْ غَفَلَ عَنْ أَدَائِهَا لُفَّتْ فَضُرِبَ بهَا وَجْهُ صَاحِبهَا.

بحار الأنوار ج 81، ص 260، ح 59