توصيه اي براي كنترل كودكان در رابطه با استفاده_ازوسايل_ارتباط_جمعی

آيا شما حاضر هستيد كودك خود را به دست پرستار غريبه اي بسپاريد يا اينكه پرستار غريبه اي را به خانه خود راه دهيد و چندين ساعت كودكتان را زير دست اين مربي پرنفوذ رها كنيد . تلويزيون حكم اين مربي را در خانه شما دارد .

تلويزيون در حد بسيار محدود سرگرمي كودك مي تواند باشد اما زياده روي در آن مي تواند او را در دريایي از اطلاعات نامفهوم غرق كند و اين يك بار سنگين رواني براي او به وجود خواهد آورد و اولين آسيب او بر روي تمركز كودكان است .

تصوير سازي تلويزيون مي تواند از تصوير سازي خود به خود در ذهن كودك جلوگيري كند و جلوي تخيلات او را مي گيرد . و اين جلوگيري از رويا پردازي كودك رشد ذهني او را كاهش مي دهد . در نتيجه در كودك قدرت تصميم گيري ضعيف مي شود و تلويزيون در واقع به او مي گويد حالا بنشين و فقط نگاه كن بدون اينكه عملي انجام دهيد . كامپيوتر هم مثل تلويزيون عمل مي كند زمان بازي با كامپيوتر نبايد بيشتر از 30 دقيقه طول بكشد زيرا اگر بيشتر از اين حد باشد كودك پرخاشگر شده و تحت تاثير هيجانات غير قابل تخليه قرار مي گيرد .

آسيب ديگري كه ناشي از تلويزيون است افت تحصيلي كودك مي باشد . كم حوصلگي براي انجام كارهايي كه احتياج به زمان زيادي دارد . چاقي مرضي كه ناشي از نشستن چند ساعت جلوي تلويزيون است عارض مي گردد .

وقتي كودك همراه شماست و يك صحنه انفجاري مي بيند شما با تمام ذهنيات قبلي خود و با دانستن اينكه در اينجا بدن با گريم يا صحنه پردازي دخيل بوده به تصوير نگاه مي كنيد اما كودك واقعي نبودن تصاوير را درك نمي كند و همه صحنه ها را واقعي مي داند.